Patchworkowa narzuta na łóżko do dziecięcego pokoju (szycie krok po kroku)

Patchwork i pikowania to moim zdaniem jedna z trudniejszych technik szycia, ponieważ wymaga niesamowitej precyzji i wielkich pokładów cierpliwości. 🙂 Ale w zamian daje piękne, oryginalne niepowtarzalne prace.
Moja przygoda z patchworkiem nie jest może bardzo dużą, ale czasami porywam się na uszycie czegoś tą właśnie techniką. 🙂 Tak się stało ostatnio i uszyłam narzutę do dziecięcego pokoju. Projekt jest pracochłonny, ale nie jest bardzo trudny do uszycia, ponieważ elementy patchworku występują tylko na części narzuty, a samego pikowania też nie jest bardzo dużo (jak na tak dużą narzutę).

Narzuta jest o wymiarach 210 x 130 cm i idealnie pasuje łóżko o standardowych rozmiarach, czyli 190 x 100 cm.

Do uszycia narzuty potrzebna jest dowolną maszynę do szycia, ja do tego projektu wybrałam maszynę JANOME MC6600P.

* Materiały potrzebne do uszycia tej narzuty.
Szyjąc ją dla siebie należy samodzielnie ustalić zużycie tkanin, gdyż inna wymiar lub inne wycinanie kwadratów patchworku ze względu na wzór powoduje jej inne zużycie.
a) tkaniny, które ja wykorzystałam do uszycia kołderki:
– tkanina ze wzorem 100 cm na 50 cm (główna) oraz 30 cm na 50 cm (dodatkowa)
– tkanina granatowa 50 cm na 100 cm
– tkanina biała 4 m
b) cienka flizelina, do podklejenia wszystkich elementów patchworku
c) cienka ocieplina odzieżowa 2,5 m
d) pliska skośna 2,5 cm szeroka o długości 7 m (po wszyciu 5,5 cm)
e) nici do szycia

* Przybory, akcesoria itp:
a) nożyczki – 1860-8.1/2″MUNDIAL
b) miara krawiecka uniwersalna -eti 105
c) szpilki -eti 118
d) pisak samoznikajacy -eti 120
e) stopki:
– przezroczysta stopka z prowadnikami JANOME 200449001 (pasuje do maszyny z chwytaczem rotacyjnym) lub podobna stopka pasująca do maszyny z chwytaczem wahadłowym JANOME 200330008
– stopka z górnym transportem (z zestawu maszyny) lub JANOME 200311003 (pasuje do z chwytaczem rotacyjnym) lub JANOME 200310002 (chwytacz wahadłowy)- stopka ta będzie przydatna przy wykonywaniu pikowań po liniach prostych
– lamownik  JANOME 200313005 (pasująca do maszyn z chwytaczem rotacyjnymi), JANOME 200140009 (wersja do chwytacza wahadłowego)
k) żelazko i deska do prasowania

PRZYGOTOWANIE I KROJENIE:

Wszystkie tkaniny wykonane z włókien naturalnych, które będziemy wykorzystywać do szycia tego projektu należy zdekatyzować, czyli poddać je działaniu temperatury oraz pary wodnej.

Wielkość poszczególnych elementów będzie zależeć od wielkości jaką chcecie uzyskać oraz od wzoru tkaniny którą posiadacie. Ja moją narzutę podzieliłam na trzy panele. Jeden będzie ozdobiony patchworkiem, dwa pozostałe pikowaniem. Poniżej podam wymiary uzyskane przeze mnie, które jak sądzę pomogą Wam wykonać obliczenia dla swoich narzut.

Zacznę od rozpisanie poszczególnych głównych wymiarów narzuty i jej paneli- rysunek poniżej. Musicie wiedzieć, że nie mają one na tym etapie zapasów na szwy, należy je dodać przed skrojeniem poszczególnych elementów. O zapasach będę jeszcze pisać przy konkretnych panelach.

Zacznę od wycięcia dwóch paneli, które zamierzam pikować. Kroje prostokąty z białej tkaniny o wymiarach: 60 cm na 145 cm oraz 120 cm na 145 cm (wymiary na rysunku powyżej bez zapasów 45 cm na 130 cm oraz  105 cm na 130 cm). Nadmiar ten to zapas na skurczenie się/zmianę wymiaru elementu przy pikowaniu oraz na połączenia paneli razem. O takich samych wymiarach kroję również ocieplinę odzieżową.

Mogę również skroić tkaninę spodnią całej kołderki. Kroje więc prostokąt o wymiarze 220 cm na 140 cm. On będzie tylko na samym końcu delikatnie przepikowany, a więc tutaj nie dodaje aż tak dużego zapasu jak przy krojeniu poprzednich elementów.

Teraz trudniejszy panel, a przynajmniej bardziej pracochłonny czyli panel patchworkowy. Tutaj również elementy zostały zwymiarowane bez zapasu na szew, należy go samodzielnie dodać przy krojeniu. Ja do łączenia elementów dodałam zapas 6 mm (gdyż będę je łączyła stopką z prowadnikiem krawędziowym), a na linii łączenia paneli 1,5 cm. Ja przed skrojeniem poszczególnych elementów panelu patchworkowego podkleiłam tkaninę bardzo cienką flizeliną, chciałam zapobiec siepaniu się ich krawędzi. Na tym etapie kroje również ocieplinę o wymiarze 140 cm na 70 cm pod ten element.

Na zdjęciu poniżej elementy skrojone na jeden konkretny pasek, to jeden pasek z serii niebieskich oznaczonych na zdjęciu powyżej.

SZYCIE:

Rozpoczynam od panelu patchworkowego. Tutaj szycie podzieliłam na etapy, zaczęłam od połączenia elementów oznaczonych na rysunku poniżej kolorem niebieskim, następnie zielonym. Gdy paski były gotowe połączyłam je razem, zgodnie z zaplanowaną kolejnością. Na końcu doszyłam połączone wcześniej paski żółte (górny i dolny). Poniżej pod rysunkiem przedstawiłam łączenie elementów na zdjęciach.

Kolor na rysunku powyżej: niebieski to paski wycięte i zszyte z tkaniny ze wzorem połączonej na przemian z granatową, pozostałe (zielone i żółte) paski powstały z połączenia tkaniny granatowej.

Łączenie tego panelu wykonuje za pomocą przezroczystej stopki krawędziowej, która umożliwia szycie bardzo precyzyjnie z szerokością 6 mm od krawędzi. Stopka ta przyda mi się jeszcze przy równoległych przeszyciach w kolejnym etapie szycia narzuty.

Po połączeniu paska każdy szew rozprasowuje tworząc szew otwarty (kieruje krawędzie w przeciwnych kierunkach)- patrz kilka zdjęć poniżej. Warto po połączeniu pasków zrobić kontrolę tzn. sprawdzić czy taki pasek jest prostokątem, jeśli którykolwiek się przekrzywia należy spruć łączenie i je poprawić.

Po kolei łącze razem wszystkie elementy (niebieskie i zielone- oznaczenie na rysunku powyżej), a następnie tak powstałe paski zszywam razem. Oczywiście cały czas szyję stopką krawędziową i łączę elementy w ustalonej kolejności.

Na zdjęciu poniżej trzy paski połączone ze sobą (dwa kolorowe i jeden cienki granatowy). Tutaj szwy również rozprasowuje, jest to trochę trudniejsze, gdyż poprzednie łączenia swoją sztywnością to utrudniają. Pamiętajcie jednak, że prasowanie przy patchworku jest czynnością bardzo ważną i należy podjeść do tego z dużą starannością.

A oto już panel cały połączony.

Na zdjęciu poniżej znajdziecie pokazany rozprasowany szew w powiększeniu.

Pod panel patchworkowy podpinam ocieplinę odzieżową i cały panel odkładam na bok. Przechodzę do paneli pikowanych. W tym celu pisakiem krawieckim rysuje na prawej stronie tkaniny wzór po którym będę łączyć warstwy razem. Teraz na ocieplinę odzieżową układam tkaninę z naniesionym wzorem i upinam wszystko razem szpilkami lub najlepiej agrafkami.

Będę pikować na przemian czterema kolorami (czerwony, zielony, żółty, błękitny). Najbezpieczniej pikować od środka elementu kierując się w stronę jego krawędzi, aby w przypadku przesunięcia się czy wdania elementu na pewno nie zabrakło nam tkaniny czy pianki przy krawędzi.

Pozostawiam część linii niewypikowanych, aby wykonać pikowanie później przez wszystkie warstwy tzn po upięciu spodniej warstwy. Wykonuje taki niestandardowy krok ponieważ jeden z paneli (patchworkowy) nie jest tak samo przepikowany jak reszta (inne przepikowanie oznacza, że inaczej się on skurczy), co spowodowałoby, że kołderka mogła być nie być prostokątem. Ja zostawiłam nieprzepikowane przeszycia na samym środku i po bokach. Na zdjęciu poniżej wybrany wzór, który będę pikować. Parę zdjęć poniżej możecie zobaczyć cały wzór pikowania już na całej narzucie.

Do pikowania wybrałam stopkę z górnym transportem, montuje ją przy maszynie i opuszczam mechanizm górnego transportu (maszyna na której szyje JANOME MC6600P ma ten transport wbudowany). Jeśli Twoja maszyna nie ma go wbudowanego nic nie szkodzi, możecie użyć do tego specjalnej stopki JANOME 200311003 (dla maszyny z chwytaczem rotacyjny) lub JANOME 200310002 (typ wahadłowy), będzie ona współpracować z igielnicą oraz transporterem i przesuwać warstwy również od góry, dzięki czemu wszystkie warstwy będą równo podawane przez maszynę). Więcej informacji o jej użyciu znajdziecie pod tym linkiem: stopka z górnym transportem.

Pikowanie na obu elementach (prostokątach) wykonane. Pianka i tkanina są połączone, więc nie będą się przesuwać względem siebie, czyli kolejne przeszycie, równoległe względem właśnie powstałego ściegu wykonam stopką przezroczystą z prowadnikami.  Zauważcie, że dzięki niej szyję równolegle w odległości 6 mm od poprzedniego przeszycia (a wszystko to dzięki prowadnikowi, który prowadzę po linii poprzedniego szycia)- zdjęcie poniżej. Dodatkowo poziome linie umieszczone na stopce pokazują dokładnie w którym miejscu zrobić obrót na igle. Na zdjęciu poniżej pokazałam moment w którym wykonuje obrót na igle.

Możliwe, że część osób zastanawia się dlaczego nie szyłam od razu igłą podwójną tworząc oba przeszycia jednocześnie. Wyjaśniam od razu: że przy szyciu igłą podwójną nie byłby możliwy obrót na igle, a zależało mi na estetycznych narożnikach.

Element przepikowany na zdjęciu poniżej.

Po tym jak skończyłam pikowanie obu elementów docinam je do wymiarów elementów z zapasem na szew tj.: 47 cm na 133 cm oraz 107 cm na 133 cm. Zapas jaki zostawiłam to zapas na połączenie paneli razem oraz mały dodatek na ewentualne skurczenie się elementów podczas kolejnego pikowania.

Łączę wszystkie panele narzutu i przechodzę do upięcia jej spodu. Wykonam brakujące pikowania przez wszystkie warstwy. Pikowanie to wykonałam tak samo jak wcześniejsze tzn pierwsze przeszycie stopką z górnym transportem, równoległe stopka przeźroczystą z prowadnikami. Dodatkowo przepikowałam również panel patchworkowy, tuż przy krawędzi kolorowych wstawek, gdyż zbytnio odstawał w stosunku do części pikowanych. Następnie już po raz ostatni wyrównuje narzutę, aby była równym prostokątem i przechodzę do wykończenia lamówką kołderki.

Lamówkę wszywa się najszybciej lamownikiem, a ponieważ mam tutaj spore długości tym bardziej przyśpieszy on jej wszywanie. Na zdjęciu poniżej zobaczycie lamownik w trakcie wszywania lamówki na prostym odcinku. Proponuje abyście również zapoznali się ze sposobem wykonywania narożników przy pracy z lamownikiem, sposób ten dokładnie przestawiłam we wpisie przy okazji przerabiania firanki do pokoju dziecięcego, link tutaj. Dodatkowo szczegółowy opis oraz więcej przykładów pracy z lamownikiem znajdziecie w dziale porady naszego bloga – bezpośredni link.

Przy wszywaniu lamówki, ważna jest pozycja igły, dostosujcie ją tak, aby wbijała się około 1 mm od krawędzi lamówki- patrz oba zdjęcie poniżej.

Dzięki lamownikowi lamówka po wszyciu ma równą szerokość i jest przyszyta z obu stron.

Narzuta gotowa. 🙂