Sukienka dzianinowa w kształcie litery A (opis jak uszyć sukienkę i przygotować wykrój)

W dzisiejszym wpisie postanowiłyśmy pokazać Wam jak uszyć dzianinową, damską sukienkę w kształcie litery A. Wiemy, dawno nie było nowej sukienki, ale nadrabiamy i obiecujemy się poprawić i pokazywać więcej sukienek i spódnic. 🙂 Jak wspomniałam zaczynamy od sukienki w kształcie litery A. Przygotowanie wykroju na tego typu sukienkę nie jest banalnie proste, wymaga trochę pracy i cierpliwości, ale jest możliwe. Oczywiście łatwiej jest, gdy posiadacie taką sukienkę lub wykrój na nią np.: z Burdy, ale o tym w dalszej części wpisu. 🙂
Zaczynamy 🙂

Standardowo przy szyciu tego projektu będziemy korzystać z maszyny do szycia. Ja wybrałam tym razem model JANOME EASY JEANS HD1800, aby Wam pokazać, że nadaje się ona nie tylko do szycia ciężkich materiałów. Dodatkowo super jeśli macie owerlok ja wybrałam JANOME 744D. Jeżeli nie dysponujecie owerlokiem to wybrane elementy wykończycie ściegiem owerlokowym z waszej maszyny do szycia.

Wykrój na dzianinową sukienkę w kształcie litery A może powstać na kilka sposobów np. :
– możecie skorzystać z wykrojów z czasopisma „Burda”. Podobne wzory sukienek do naszych znajdziecie np. w numerach 1/2011, 8/2015, 12/2015. Jest to oczywiście najbezpieczniejszy sposób i pewność, że sukienka wyjdzie tak jak tego chcemy.

– możecie poszukać wykroju w internecie ( to dość popularny model sukienki, więc może uda Wam się coś znaleźć).

– możecie narysować wykrój sukienki na podstawie koszuli damskiej, którą macie do zniszczenia (ważne, aby miała zaszewki piersiowe). Na podstawie tak, przygotowanego wykroju możecie uszyć sukienkę, ale tylko z dzianiny.
Wykrój na naszą sukienkę przygotujemy właśnie na podstawie koszuli damskiej i ten sposób będzie opisany w tym wpisie. Będzie przy tym trochę pracy i ważna będzie dokładność, ale wierzę, że dacie radę. 🙂

* Materiały potrzebne do uszycia sukienki:
a) dzianina o długości (gotowej sukienki + dł. rękawa + zapasu) dla małych rozmiarów, a dla większych (2* długość gotowej sukienki + dł. rękawa + zapas). My kupiłyśmy 150 cm dzianiny o szerokości 150cm, aby skroić sukienkę o długości 87 cm z rękawem 41 cm (trochę nam dzianiny zostało). Moja sugestia przygotujcie formę papierową na własne wymiary i sprawdźcie ułożenie tej formy, wtedy dokładnie będziecie wiedzieć ile dzianiny należy kupić.
– dzianina w kolorze kontrastującym na wypustki- wystarczy kawałek
b) flizelina  o szerokości  ok 1,5 cm (po skosie) do podklejenia dekoltu
c) papier, taśmę klejącą i akcesoria do odrysowania wykroju ( jeśli go nie macie)
d) nici do szycia

* Przybory, akcesoria itp:
a) nożyczki –  FISKARS 1005151 o długości 25 cm
b) miara krawiecka uniwersalna – eti 105
c) szpilki – eti 118
d) pisak samoznikajacy – eti 1200
e) igły: pojedyncza do szycia dzianin – JANOME 990200000A oraz
igła podwójna do szycia dzianin rozstaw 4 mm – eti 014
f) elastyczna miara do mierzenia krzywych – eti 914
g) linijka do patchworku i quiltingu – eti 974
h) stopki:
– stopka do ściegu prostego JANOME 200331009 (pasująca do maszyn z chwytaczem rotacyjnymi) lub JANOME 200125008 (chwytacz wahadłowy)
– stopka owerlokowa- opcjonalnie jeśli nie masz owerloka JANOME 822801001 (pasująca do maszyny z chwytaczem rotacyjnym) lub JANOME 200132008 (chwytacz wahadłowy)
i) żelazko i deska do prasowania

PRZYGOTOWANIE I KROJENIE:

Jak pisałam już wcześniej, pozyskać wykrój możecie na różne sposoby. Ja przy tym projekcie pokaże jak odrysować go od koszuli damskiej z zakładką piersiową, a następnie jak zmodelować do zaplanowanego fasonu sukienki. Wybrałyśmy koszulę damską, bo doszłyśmy do wniosku, że większość z Was będzie miała w swojej szafie koszulę damską z zakładką piersiową, a dodatkowo z wszystkich ubrań ją stosunkowo łatwo zmienić  w zaplanowaną przez nas sukienkę.

Zaczynamy od naniesienia długopisem małych linii, na linii wszycia rękawa. Jedna w miejscu gdzie jest szew ramieniowy (zaznaczamy to miejsce na rękawie). Miejsce drugiej linii wyznaczamy samodzielnie, gdzieś w połowie między szwem ramieniowym, a szwem bocznym koszuli (zdjęcie powyżej).

Następnie koszulę rozcinamy na dwie równe części. I od razu jedną część rozcinamy na poszczególne elementy odcinając ich szwy- zdjęcie poniżej.

W pociętej koszuli musimy odnaleźć linię środka elementu przodu, jest nią linia przyszycia guzików/środek dziurek. Przód wyrównujemy do tej linii (linie tą zaznaczyłam na pierwszym zdjęciu koszuli powyżej- czarna przerywana linia).

Zaszewki rozpruwamy (zaznaczyłam je dla Was na zdjęciu poniżej).

Następnie przechodzimy do rękawa. Zaznaczamy na nim linię jego środka (czarna przerywana linia na zdjęciu poniżej). Powstała ona przez złożenie rękawa na pół (punkt „a” na „a” oraz „b” na „b”)- linia ta będzie potrzebna przy krojeniu jego z dzianiny. Na zdjęciu poniżej mam też kolorem czerwonym zaznaczone punkty kontrolne, o których wspominałam w fazie przygotowywania koszuli do pocięcia.

MODELOWANIE PRZODU:

Zaczynamy dostosowywanie formy przodu koszuli do oczekiwanego wyglądu sukienki. Rozcinamy przód na wysokości końca zaszewki (równolegle do linii przodu koszuli). I układamy materiałowy przód na dużym arkuszu papieru.

Zauważcie, że wycięłam już zaszewkę piersiową (dokładnie po jej liniach).

Następnie zamykamy zaszewkę piersiową odchylając fragment koszuli (spójrz zdjęcie poniżej).

Pewnie część z Was zauważyła, że przy dekolcie powstała nowa linia. Jest to nasza nowa, powiększona linia dekoltu, dzięki niej będziemy mogli swobodnie przełożyć sukienkę przez głowę  (bo sukienka nie będzie miała zamka). Ja dekolt przesunęłam o 4 cm na linii ramienia i o 5 cm na linii środka przodu (jednak u Was mogą to być inne wartości) – spójrzcie zdjęcie poniżej. Zauważcie, że linia dekoltu wychodzi z linii ramienia oraz środka koszuli pod kątem prostym, a następnie przechodzi w ładny, płynny łuk. Dla ułatwienie możecie linie dekoltu odrysować od innej bluzki/sukienki z większym dekoltem. Oczywiście nie można ot tak, powiększyć sobie dekoltu, ale do tego wrócimy po wydłużeniu elementu na samym końcu, na razie narysujcie nową linię dekoltu.

Teraz wydłużymy koszulę tworząc docelową długość sukienki. 🙂 Zobaczcie, że nowa linia dołu sukienki jest linią narysowaną po łuku. Taka linia będzie dobrze układać się na sylwetce. Aby właściwie wyznaczyć nową linię dołu na boku sukienki, zmierzcie linię po środku elementu (linia „a” zaznaczona na zdjęciu poniżej). Następnie ten sam odcinek odmierzyłam po skosie i ten sposób powstała linia „a1” (oba odcinki wyszły z jednego punktu i są równej długości).

Dodatkowo chcę, aby sukienka była choć trochę dopasowana w talii, a nie zupełnie luźna. Aby to uzyskać można na papierze zaznaczyć zaszewkę i ją odszyć. Można też przenieść ją na linię boku sukienki (ja wybrałam tą możliwość).  Przy tym rozwiązaniu ważne, aby nowa linia boku miała ładny kształt. Dodatkowo linia boku musi, po tym całym zabiegu mieć taką, samą długość jak przed, a więc będzie trzeba skrócić ją na linii dołu i wyprowadzić nową linię (nową linię zaznaczyłam na zdjęciu poniżej).

Została nam już ostatnia operacja na elemencie przodu, czyli wyznaczenie nowej linii dekoltu. Przechodzimy do tej fazy po odrysowaniu koszuli na papier jej po nowych liniach tworzących sukienkę. Pamiętajcie o przeniesieniu punktów kontrolnych z linii pachy.

W dekolcie, który powiększyliśmy nieznacznie tylko tak, aby głowa przeszła swobodnie robimy zakładkę o głębokości 3-5 mm (zdjęcie poniżej). Ujdzie to nam „na sucho”, ponieważ szyjemy w dzianinie. Aby zrobić zakładkę w dekolcie, składamy ją w papierze tak, aby zgubić ją w miarę na płasko do linii biustu. Proponuje przytrzymać to złożenie taśmą klejącą. Na linii dekoltu zrobi się mały uskok, należy linię tą wyrównać (przerywana czarna linia). Forma przodu sukienki gotowa, czas na tył. 🙂

MODELOWANIE TYŁU:

Zaczynamy od wydłużenie elementów. Długość linii boku, musi nam się zgadzać z długością linii boku przodu. Aby właściwie wyznaczyć nową linię dołu sukienki, zmierzcie linię po środku elementu (linia „a” zaznaczona na zdjęciu poniżej). W ten sam sposób wydłużaliście przód sukienki.

Teraz poszerzymy dół tyłu, aby był podobnego wymiary jak przód. W tym celu odcinamy na linii talii część sukienki (tą zaznaczoną delikatnie tłem czerwonym, jak na zdjęciu powyżej).

Przesuwamy odcięty element do boku tak, aby linia dołu z grubsza zrównała się z odcinkiem linii dołu przodu (nowa linia dołu to ta przerywana linia czarna). Zauważcie, że na linii boku sukienki, papierowe elementy się stykają, a więc nie zmieniamy wymiary linii boku. Jeśli jest potrzeba linię boku wygładzamy na wysokości talii.

Po skończeniu elementy przód oraz tył na linii tali oraz linii dołu powinny mieć porównywalny wymiar.

Pozostaje nam dopasować również linię dekoltu tyłu. Powinna oba ładnie przechodzić z przodu na tył. W tym celu złożyłam na wysokości ramienia przód i tył razem. Przód wyznacza mi punkt, w którym zaczynam rysować linię na elemencie tyłu.

Cały obwód dekoltu należy zmierzyć i skontrolować czy głowa przez niego przejdzie! Mierzymy ile ma linia dekoltu na papierowej formie, mnożymy ją razy 2 i sprawdzamy jaki obwód ma nasza głowa. Optymalnie jest gdy głowa przechodzi swobodnie.

Jeśli wszystko jest ok, to przechodzimy do przygotowania wykroju rękawa. To już ostatni element. 🙂

RĘKAW:

Również rękaw z naszej koszuli wymaga drobnego przerobienia. My w naszej sukience chcemy mieć rękaw o długości 3/4  więc skracam, ten który mamy. W zasadzie wystarczy, że skrócimy go o wysokość mankietu. Rękawek w koszuli nie był mocno szeroki, więc go odrysuje (z zamkniętymi zakładkami na linii mankietu).

KROJENIE:

Mamy każdy element przygotowany, a więc przechodzimy do krojenia poszczególnych elementów z dzianiny. Pamiętajcie, że odzież ma być rozciągliwa po obwodzie, a więc upewnijcie się, że właściwie układacie elementy na dzianinie.

Ważne jest ułożenie elementów na materiale – „skopiujcie” ułożenie ze zdjęcia poniżej (strzałka naniesiona na rękaw muszą być równoległa do krawędzi dzianiny, tak samo jak linia środka elementu przodu i tyłu).

Formy papierowe nie mają zapasu na szew, a więc musimy go dodać, zapasy: na łączenie 1,5 cm, na podwinięcie doły spódnicy 2,5 cm. Na linii dekoltu i dołu rękawa nie dodajemy zapasu na szew, wykończymy sukienkę lamówką.

Aby ułatwić sobie szycie, łuki (dekolt, pachy) podklejamy paskiem flizeliny. Linie te przy szyciu nie będą nam się tak bardzo rozciągać.

SZYCIE:

Ten model sukienki po skomplikowanym etapie przygotowania formy jest na szczęście dość prosty do uszycia. 🙂

Zaczynamy od połączenia na owerloku lub ściegiem owerlokowym (przypominam link do wpisu o szyciu ściegiem zygzak czy owerlokowym – link do wpisu) boków sukienki i tyłu sukienki (patrz zdjęcie poniżej).

Jeśli szyjecie na maszynie do szycia koniecznie złóżcie igłę do dzianin!- igła do szycia dzianin. Igła ta sprawi, że maszyna nie będzie przepuszczać ściegu, nie uszkodzi delikatnych włókien dzianiny.

Przed właściwym przeszyciem na owerloku koniecznie należy zrobić próbę na łątce, potrzebujemy właściwie ustawić mechanizm różnicowy, długość i szerokość ściegu oraz naprężenie nitek. Szew ma być płaski, nie rozciągnięty, nie pomarszczony i elastyczny. Jego szerokość ok 7 mm, czyli 7 mm ścinamy za pomocą noża w owerloku. Jeśli szyjecie na maszynie wieloczynnościowej to ścieg stwórzcie dalej od krawędzi i nadmiar zetnijcie (jak pokazałam to we wpisie o ściegu owerlokowym- link powyżej).

Boki i szew ramieniowe połączone, a więc i rękawy łączymy.

Teraz upinamy połączone rękawy do sukienki, zaczynając od upięcia rękawa na wysokości szwu. Ważne, aby przypiąć właściwy rękaw do odpowiedniej strony. Możemy to zrobić, dzięki punktom kontrolnym, które nanieśliśmy przy kopiowaniu form- zdjęcie poniżej.

Przyjrzyjcie się dokładnemu upięciu rękawa. Zauważcie, że pod pachą, rękaw przypinamy 1 do 1 (czyli nic nie wdajemy, na 1 cm podkroju pachy, przypada 1 cm rękawa)-kolor żółty na zdjęciu poniżej. Elementy złożone są prawą stroną do prawej (wsunęłam rękaw do środka).

Teraz nadmiar rękawa, który pozostał w porównaniu do podkroju pachy wdajemy.  Ja w dzianinie po prostu upinam rękaw, zwracając uwagę na punkty kontrolne (teraz na 1 cm podkroju może przypaść 1,1 cm rękawa). Zauważcie, że najwięcej rękawa w stosunku do pachy przypada w okolicach szwu ramieniowego.

Na linii szycia wcale nie ma tak dużo nadmiaru rękawa, jakby sugerowało zdjęcie powyżej.

Jeśli dopiero zaczynacie szycie odzieży to przyszyjcie rękaw na maszynie do szycia z igła do dzianin (1,5 cm) lub ręcznie, a po przymiarce jeśli wszystko się ładnie układa na owerloku lub ściegiem owerlokowym.

Sukienka ma już wszyte oba rękawy, więc przechodzimy do fazy wykańczania dołu, dekoltu i rękawów.

Najpierw pokażę najłatwiejsze zadanie, a więc podwinięcie dołu spódnicy. Można owerlokiem czy ściegiem owerlokowym obrębić dolną krawędź (opcjonalnie) i zapas 2,5 cm powinąć pod spód.

Przy maszynie wieloczynnościowej wybieramy ścieg prosty, montujemy igłę podwójną do szycia dzianin, ustawiamy pozycję igły w pozycji centralnej.

Tutaj z bliska igła podwójna i sposób poprowadzenia nitek nad igłą.

Szyjemy po obwodzie szyjąc ok 2-2,5 cm od krawędzi podłożonego materiału, koniecznie na wierzchniej (prawej) stronie (od spodu powstaje nam ścieg zygzak).

Teraz przechodzimy do wykończenie linii dekoltu oraz rękawów.

Mierzymy obwód dekoltu. Na tej podstawie kroje pasek, który wykorzystam do wykończenia krawędzi dekoltu. Ponieważ wykańczamy dekolt paskiem dzianiny, kroimy ją tak, aby rozciągała się po długości. Kroimy pasek o szerokości 6 cm i długości linii dekoltu zmierzonej dokładnie na krawędzi dekoltu + 1,5 cm.

Kroimy jeszcze małą wypustkę. Ma ona szerokość 3 cm i długość paska powyżej dla dobrze rozciągliwej dzianiny lub dłuższy dla mniej.

Łączymy te paski każdy z osobna wzdłuż krótszych krawędzi, aby stworzyć obwód. Następnie czarny pasek składamy na pół (lewą stroną do lewej) i upinamy do krawędzi czerwonego-zdjęcie poniżej. Łączymy je razem szyjąc ok 1,2 cm od krawędzi, czyli ok 2-3 mm od estetyczniej krawędzi czarnego materiału. Czyli czarny będzie nam wystawał po podwinięciu szwu pod spód właśnie o tą wartość, dlatego należy przyłożyć się do tego zadania i zrobić wszystko dokładnie.

Przy szycia koniecznie delikatnie naciągamy paski, gdyż potrzebujemy, aby na tej krawędzi pasek nam się rozciągnął. Przeciwległą krawędź czerwonego paska obrzucamy owerlokiem i tutaj również naciągamy ją podczas szycia.

Tak przygotowany pasek upinamy do linii dekoltu, podwijając krawędź z wypustką pod spód- zdjęcie poniżej. Pasek czerwony (lamówka) musi płasko leżeć na linii dekoltu, uzyskujemy ten efekt przez rozciągnięcie jej przy krawędzi z wypustką. Przy krawędzi dekoltu jest ona nie naciągnięta (linia dekoltu jest wycinkiem koła, a więc im dalej od krawędzi tym mamy do czynienia z dłuższym odcinkiem).

Ja od wewnątrz nie podwijałam dodatkowo krawędzi, gdyż nie chciałam, aby linia dekoltu zrobiła się zbyt gruba (mam grubą dzianinę). Jest ona już wykończona, a więc po prostu zostawiam ją leżącą płasko.

Teraz za pomocą stopki do ściegu prostego, która lepiej przytrzyma dzianinę, niż stopka uniwersalna, szyjemy po wypustce, bardzo blisko łączenia go z czerwoną lamówką. Warto do tego celu zdjęć stolik powiększający pole pracy, co ułatwiło szycie po obwodzie- zdjęcie poniżej.

Linia dekoltu wykończona, efekt szycia w całej okazałości na zdjęciu poniżej. Moim zdaniem ta mała wypustka idealnie się tam wpasowała i warta byłą dodatkowej pracy!

Rękawki proponuje wykończyć identycznie jak linię dekoltu.

Tutaj efekt ostateczny pracy.