Sukienka z marszczeniem dla dziewczynki (jak uszyć i przygotować wykrój)

Witamy 😀  Jak czas nas tutaj nie było i przez natłok innych obowiązków nie dawałyśmy rady przygotowywać nowych wpisów na naszym blogu, ale wracamy. 😀 Cieszy nas to bardzo, że nadal jesteście z nami i mamy nadzieje, że nasze nowe projekty, które mamy dla Was zaplanowane przypadną Wam do gustu. :)

Nasz „wielki powrót” zaczynamy od bardzo efektownej sukienki dla dziecka. 🙂 Sukienka jest odcięta na wysokości klatki piersiowej, lekko zmarszczona i rozszerzona, przez co bardzo efektownie się układa. Do tego jest lekka, zwiewna także idealna na ciepłe dni, które właśnie przed nami. :)

To zaczynamy. 🙂

Do uszycia prezentowanej sukienki potrzebujecie oczywiście maszyny, ponieważ jest to sukienka dzianinowa najlepiej sprawdzi się tutaj owerlok. To właśnie na nim wykonamy większość pracy. My do tego projektu wybrałyśmy owerlok Janome 744D. Wieloczynnościowa maszyna do szycia będzie także bardzo pomocna, przy jej pomocy wykonamy podwinięcie krawędzi dolnej sukienki. Do tego zadania wybrałyśmy nowość od Janome, model o nazwie Janome 725S. 🙂
Jeżeli nie dysponujecie owerlokiem to łączenie sukienki wykonajcie proszę maszyną do szycia i ściegiem owerlokowym lub zygzakiem.

Gdybyście podczas szycia dzianiny ściegiem owerlokowym napotkali na jakiekolwiek problemy polecam przeczytać przygotowanym przez nas wpis: Jak prawidłowo szyć ściegiem zygzak i owerlokowym oraz jaka jest różnica między ściegiem owerlokowym, a owerlokiem.

* Materiały potrzebne do uszycia sukienki dla dziewczynki:
a) dzianina 0,6 m to ilość materiału potrzebna do uszycia sukienki dla 3 latki. Dodatkowo dzianina na wstawki (biały ściągacz), wystarczy kawałek 10 cm x 50 cm. Pamiętajcie, że to orientacyjna ilość, która zależy od rozmiaru oraz wzrostu dziecka.
b) tasiemka silikonowa o szerokości 5-7 mm, potrzebujemy tasiemkę o długości szwu ramieniowego, nam wystarczył 20 cm odcinek.
c) papier do narysowania wykroju i ołówek
d) nici do szycia

* Przybory, akcesoria itp:
a) nożyczki – FISKARS 1005151
b) miara krawiecka uniwersalna -eti 105
c) szpilki -eti 909
d) pisak samoznikajacy -eti 120
e) stopki do owerloka:
– prowadnik do marszczenia JANOME 200217101
– stopka oraz podajnik do wszywania taśmy JANOME 200204208
f) igły do szycia dla osób szyjących sukienkę na maszynie wieloczynnościowej- Janome  990211000B
g) igły podwójna do podwijania eti 026
h) żelazko i deska do prasowania

PRZYGOTOWANIE:

Wykrój możecie uzyskać korzystając ze specjalistycznego czasopisma np. Burda. Jeśli go nie macie to wystarczy, że wykorzystacie podobną sukienkę lub choćby t-shirt i od niego odrysujecie jej kształt. My wykrój przygotujemy na bazie t-shirtu. Wiemy, że ta metoda nie jest doskonała, ale założyłyśmy, że w ten sposób każdy z Was będzie mógł taką sukienkę uszyć. 🙂

Pierwszym zadaniem jest odrysowanie przodu i tyłu t-shirta. Wystarczy nam połowa przodu oraz połowa tyłu (jak na zdjęciu poniżej). Odrysowujemy elementy bez ściągacza i rękawka.

Teraz zaznaczamy wysokość, gdzie chcemy odciąć karczek. Ważne, aby linia ta wychodziła pod kątem prostym w stosunku do linii środka przodu i tyłu. Chcemy też, aby te linie na bloku łączyły się w jednym punkcie. Takie odcięcie bardzo fajnie sprawdza się przy figurze dziewczynki.

Dla łatwiejszego zrozumienia umówmy się, że element górny nazwiemy karczek, a dół będziemy nazywać odciętym elementem lub dołem.

Na tym etapie wykrój na karczek jest gotowy, a więc po opisaniu elementów (przód, tył) odkładamy je na bok.

Teraz zajmiemy się tylko elementem przodu, który będziemy modelować.

Jeśli potrzeba to wydłużamy odcięty element do długości sukienki jaką chcemy uszyć (nasza ma długość ok 50 cm). Następnie rozcinamy go, tworząc trzy paski (czarna linii przerywana na zdjęciu poniżej).

Ponieważ chcemy, aby linia doszycia dołu sukienki do karczka była lekko wmarszczona oraz linia dołu była rozkloszowana, to należy rozsunąć wycięte paski. Rozsunięcie najlepiej zrobić po lekkim łuku, dzięki czemu dół będzie ładnie się układał. Koniecznie należy zachować linię prostą- patrz zdjęcie poniżej.

Na zdjęciu umieściłyśmy wymiary oraz wielkości odstępów, abyście mogli się zorientować o ile dokładnie powiększyłyśmy wykrój. Ostateczne linie dołu (czerwona linie na zdjęciu poniżej) ma ładny płynny kształt. To nasza forma na dół sukienki (przód i tył).

Zajmijmy się teraz przygotowaniem rękawka sukienki, będzie on wykonany dość nietypowo, ale szyjemy z dzianiny więc ta technika się super sprawdza. 🙂

Zaczynamy od złożenia razem przodu i tyłu karczków na linii ramienia. Odrysowujemy kształt, który uzyskaliśmy (patrz zdjęcie poniżej). Następnie rysujemy linię o długości rękawka. Na środku ma ona 4 cm, a pod pachą czyli przy końcach 2 cm.

Rękawek musimy rozsunąć, aby ładnie leżał, miał odpowiednią długość. W tym celu rysujemy linie pomocnicze wzdłuż, których rozsuniemy rękawek.

Wymiary o jakie rozsunąć trzeba elementy są zapisane na zajęciu poniżej. Ważna rzecz:  musimy dokładnie zmierzyć element na odcinku „a” i go wydłużyć (musi on być dłuższy od obwodu pachy o około 7-15 mm). Jeśli chcemy, aby rękawek był przymarszczony to zróbcie większe odstępy przy rozsuwaniu elementów. Tutaj również zaokrąglamy/wygładzamy ostateczny kształt rękawka.

Wszystkie papierowe elementy mamy już gotowe. Będziemy jeszcze potrzebowali wykroić elementy ściągaczów, którymi wykończymy linię dekoltu (skroimy go z dzianiny/ ściągacza), ale zrobimy to po wstępnym połączeniu sukienki. 

Rękawek wykończymy tą samą dzianiną i również wykonamy to w kolejnych etapach po zszyciu.

KROJENIE:

Przed przystąpieniem do krojenia przeczytajcie cały ten dział. Ponieważ szyjemy na różnych maszynach: owerlokach i maszynach wieloczynnościowych to zapasy będą różne. Dodatkowo dół sukienki jest rozkloszowany, a więc i tam warto zastosować pewną technikę dodawania zapasu na szew, przeczytajcie o niej poniżej.

Przód i tył układamy na złożonej dzianinie (karczek i dół). Pamiętajcie, aby mieć materiał złożony równolegle do krajki, to bardzo ważne (odcinki „a” na zdjęciu poniżej).

Dosuwamy elementy do samej krawędzi złożenia, trzeba to wykonać dokładnie!

Zapas na szew dla osób szyjących tą sukienkę na owerloku:  do krawędzi dodajemy zapas na szew 7 mm, z wyjątkiem krawędzi dolnej sukienki, tam dodajemy  1,5 cm.
Zaczynamy od wyznaczenia i ucięcia linii dołu sukienki z 1,5 cm zapasem na szew. Następnie chowamy pod spód nasz zapas, odcinamy materiał na linii boku i odginamy zapas z dołu sukienki. Dzięki temu zabiegowi otrzymamy odpowiednio skrojony dół bez sztucznie stworzonego nadmiaru materiału. 🙂

Jeśli szyjecie sukienkę na maszynie wieloczynnościowej to zamiast 7 mm dodajcie 1 cm zapasu, a nadmiar obetniecie nożyczkami. Jeśli to dla Was nowość to przeczytajcie wpis: jak szyć dzianiny na maszynie wieloczynnościowej.

Teraz przechodzimy do wycinania rękawa. Jego środek układamy równolegle do krajki. Tutaj zapas powinien wynosić również 7 mm dla szyjących na owerloku oraz 1 cm dla osób szyjących na maszynie wieloczynnościowej.

SZYCIE:

Prawie wszytko jest już skrojone, przechodzimy do szycia.

Zaczynamy od połączenia razem szwu ramieniowego. Warto wsunąć w ten szew taśmę silikonową, która go wzmocni.

Dzianinę najłatwiej połączymy za pomocą owerloka, a tasiemkę doszyjemy przy pomocy podajnika taśmy. Aby to zrobić przy maszynie montujemy stopkę i podajnik JANOME 200204208 (w dziale porady naszego bloga szyciowego jest wpis o montażu tego zestawu, a więc nie powtarzam tych samych informacji, zajrzyjcie po prostu pod ten link).

W stopkę wprowadzam tasiemkę i rozpoczynamy szycie. Z tym zestawem to naprawdę prosta zadanie.

Jeżeli szyjecie na maszynie wieloczynnościowej możecie połączyć ramiona sukienki ściegiem zygzak, ściegiem owerlokowym lub ściegiem potrójnym stebnowym, a następnie doszyć tasiemkę w tym samym miejscu. Jeśli macie wprawę to można oczywiście wykonać to za jednym razem. Pamiętajcie o zamontowaniu przy maszynie odpowiednich igieł do dzianin. Dzięki temu maszyna będzie ją swobodnie szyć, nie będzie przepuszczać ściegów i nie uszkodzi delikatnych włókien dzianiny.

Kolejne kroki szycia będziemy prezentować głównie na owerloku (osoby szyjące na maszynie wieloczynnościowej szyją cały czas ściegiem zygzak lub ściegiem owerlokowym).

Tak prezentuje się zszyte ramie.

Teraz doszyjemy doły sukienek. Ponieważ jak pamiętacie dół sukienki jest lekko przymarszczony i aby zrobić to za jednym razem przy maszynie montuje prowadnik do marszczenia. Koniecznie na łatkach sprawdzamy ustawienie prowadnika tak, aby zmarszczył nam dokładnie tyle dzianiny ile chcemy. Ważne jest, aby elementy sukienki był idealnie spasowany.

Prowadnik zmarszczy tylko spodnią warstwę materiału tą (która znajduje się pod nim). Możemy oczywiście regulować ilość podawanego materiału przez podwyższenie czy obniżenie prowadnika.

W ten sposób doszywamy dół do karcza, tworząc przód i tył sukienki.

Jeśli szyjecie na maszynie wieloczynnościowej proponujemy, abyście najpierw zmarszczyli szyty materiał, a dopiero w kolejnym etapie doszyli dół sukienki do karczka.

Zajmiemy się teraz wykończeniem dekoltu. W tym celu potrzebujemy skroić materiał na ściągacz. Sprawdzamy obwód dekoltu sukienki i odejmuje od niego 3 cm. U nas dekolt ma 40 cm.

Zaplanowana szerokość ściągacza to 1 cm, a więc musimy skroić go jako pasek o szerokości 3,5 cm [(1 cm + 0,7 zapasu)*2= ok 3,5]- dla szyjących na owerloku oraz 4 cm dla szyjących na maszynach wieloczynnościowych.

Na potrzeby naszej sukienki skroiłyśmy prostokąt 37 cm na 3,5 cm.

Najpierw łączymy ściągacz, aby stworzył obwód, zapas na jego połączenie to 7 mm. Następnie jego obwód dzielimy na 4 równe odcinki. Na 4 części dzielimy również obwód dekoltu, do którego będziemy go przyszywać. Wyznaczone 4 punkty będziemy nazywać – kontrolnymi.

Ściągacz składamy na pół i upinam w oznaczonych miejscach kontrolnych do sukienki. Proponujemy dodać teraz więcej szpilek. Naciągamy więc ściągacz i przypinamy go gęsto szpilkami.

Zapas był zaplanowany na 7 mm, a więc z taką szerokością go doszywamy. Aby było wygodniej zdejmujemy stolik odsłaniając wolne ramie.

Osoby szyjące na maszynach wieloczynnościowych szyją z zapasem 1 cm, a następnie nadmiar materiału odcinają.

Tak prezentuje się już gotowy dekolt. 🙂

Teraz możemy przejść do wykończenia rękawka. Przyszyjmy do jego dolnej krawędzi ściągacz. Wykonamy to analogicznie jak dekolt z tą tylko różnicą, że nie będziemy szyć po obwodzie. Dodatkowo ściągacz przy rękawie, jest ona o połowę węższa od dekoltu. Nasz wystaje na ok 5 mm, czyli przyszywamy pasek złożony na pół (jego oryginalne wymiary to długość dolnej krawędzi rękawa i szerokości 2,5 cm, gdzie 1,4-1,5 cm idzie na wszycie, a 1 cm na element wystający). Tak więc po złożeniu mamy wystającą białą wypustkę na ok 5 mm.

Przy szyciu na maszynie wieloczynnościowej musicie skroić pasek o szerokości 3 cm.

Po wykończeniu tak obu rękawków, przechodzimy do ich przyszycia.

Rękawek upinamy do podkroju pachy, zaczynamy od upięcie jego środka oraz końców. Następnie upinamy resztę. Ważne, aby nadmiar rękawka zebrać w okolicy szwu ramieniowego. Pod pachą rękawek musi być wszyty gładko.

Tak prezentuje się już wszyty rękawek.

Kolejny etap to połączenie sukienki na linii boku. Przed połączeniem proponujemy, abyście wykonali przymiarkę. Sądzimy, że wszytko się zgadza, ale na pewno nie zaszkodzi sprawdzić. 🙂  Oczywiście jeśli potrzebna jest jakaś poprawka to wykonajcie ją od razu.

Po zszyciu boków ostatnią rzeczą jaką potrzebujemy zrobić to wykończyć krawędź sukienki. Proponujemy wykorzystać do tego maszynę wieloczynnościową oraz igłę podwójna do szycia dzianin. Tutaj również odeślę Was do naszych porad i wpisu o igłach podwójnych, sposobach mocowania drugiej szpulki.

Dzięki zastosowaniu igły podwójnej do szycia, krawędź pozostaje elastyczna. Wcześniej oczywiście krawędź obrzucamy owerlokiem (możemy sprawić, aby owerlok lekko wdał nam materiału lub po prostu wprasujmy go). Następnie przyszywamy szyjąc blisko podwiniętej krawędzi materiału.

To tyle, sukienka gotowa. 🙂 Nasza modelka jest nią oczarowana. 🙂 Mamy nadzieje, że i Wam się podoba.