Prosty płaszcz jesienny ( jak uszyć )

Dzisiaj postanowiłyśmy “porwać się” na coś konkretnego,  pokażemy Wam jak uszyć prosty płaszcz jesienny. 🙂 Mamy nadzieje, że przypadnie Wam do gustu i, że uszyjecie podobne. 🙂

Słowem wstępu, wybrany przez nas model jest dość prosty do uszycie (oczywiście jak na płaszcz). Będziemy mocno ingerować w oryginalny wykrój, dlatego bardzo ważna będzie dokładna kontrola i korekty na poszczególnych etapach szycia (szczególnie przy kołnierzu), oczywiście będziemy Wam o nich przypominać. 🙂
Pewnie wielu z Was zastanawia się skąd wziąć wykrój na płaszcz, my tez o tym dużo myślałyśmy i doszłyśmy do wniosku, że uszyjemy płaszcz na podstawie wykroju z Burdy. Początkowo chciałyśmy pokazać Wam jak robi się klasyczną konstrukcję, ale doszłyśmy do wniosku, że jest to bardzo pracochłonne (pewnie 3-4 godziny trwałoby narysowanie takiej konstrukcji) i jest wiele punktów, na których konstrukcja ta mogłaby się nie udać. Kolejnym pomysłem było przygotowanie dla Was konstrukcji takiej uproszczonej do odrysowania, ale wtedy mogłybyśmy udostępnić Wam bardzo ograniczoną rozmiarówkę (w sumie jeden rozmiar). Rozważałyśmy także odrysowanie wykroju z bluzki czy innego płaszcza, ale szyjemy ten płaszczyk z tkaniny, a więc pozyskanie wykroju poprzez odrysowywanie od odzieży się nie uda! Porządny wykrój sprawi, że płaszcz będzie dobrze leżeć. Naszym zdaniem nie mamy takiej szansy przy odrysowaniu od gotowej odzieży, bo przy szyciu czasem materiał wdajemy i tego już nie odrysujemy z gotowej odzieży. Gdybyśmy szyły z dzianiny to może, bo ona wiele wybacza. W naszym przypadku tą opcje odrzuciłyśmy od razu.
Nie pozostało nam, więc nic innego jak uszyć płaszcz na podstawie gotowego wykroju, znalazłyśmy go w miesięczniku Burda, jest to wydanie 1/2015. Wykrój z tego numery będziemy dość mocno modyfikować. Może ktoś z Was zastanawia się, dlaczego bierzemy ten wykrój skoro i tak chcemy go zmienić? Niestety nie znalazłyśmy wykroju, który nie byłby bardzo trudny do uszycia i które jednocześnie w pełni pasowałby do naszego wyobrażenia. Ten, który wybrałyśmy jest stosunkowo łatwy do uszycia i samego wykroju nie musimy bardzo zmieniać, tylko delikatnie. 🙂

To na tyle tego przydługiego wstępu zaczynamy szyć. 🙂

Do uszycia płaszcza potrzebujesz dowolną maszynę do szycia, ja do tego projektu wybrałam maszynę JANOME 423S oraz owerlok JANOME 744D. Jeśli nie macie owerloka to szwy obrzucicie ściegiem owerlokowym w maszynie do szycia lub wykończycie je w inny sposób np.: lamówką.

* Materiały potrzebne do uszycia płaszcza:
a) tkanin najlepiej miękko układająca się, dość gruba. Na płaszcz zużyłyśmy 1,8 metra bieżącego tkaniny o szerokości 1,5 cm (rozmiar S), jednak materiału było troszkę mało. Kupicie, więc 2 m przy małych rozmiarach, lub skróćcie delikatnie krótszy płaszczyk. Lub najbezpieczniej posłużcie się informacją o zużyciu materiału z Burdy, z konkretnego modelu (zawsze taka informacja się tam znajduje).
b) flizelina do podklejenia kołnierza lub wkład odzieżowy
c) papier do narysowania wykroju
d) nici do szycia

* Przybory, akcesoria itp:
a) nożyczki – FISKARS 1000815
b) miara krawiecka uniwersalna -eti 105
c) szpilki -eti 118
d) pisak samoznikajacy -eti 120
e) radełko – eti 133
f) elastyczna miara do mierzenia krzywych – eti 914
g) linijka do patchworku i quiltingu 300 mm x 300 mm – eti 975
h) stopki:
– stopka z górnym transportem JANOME 200310002 (pasująca do maszyn z chwytaczem wahadłowy) lub JANOME 200311003 (chwytacz rotacyjny)
– stopka do ściegu krytego z regulowanym prowadnikiem JANOME 200130006 (pasująca do maszyn z chwytaczem wahadłowym) lub JANOME 820817015 (chwytacz rotacyjny)
i) żelazko i deska do prasowania

WYKRÓJ:

Jak wspomniałyśmy na wstępnie wykrój odrysujemy z miesięcznika Burda numer 1/2015 wykrój nr. 102.

Jeżeli macie ten numer Burdy, to super, jeśli jednak nie dysponujecie tym numerem to pewnie coś na allegro upolujecie lub możecie kupić ją w Burda Media: mają archiwalne numery Burd.

PRZYGOTOWANIE I KROJENIE:

Zaczynamy od przygotowania wykroju nr 102 z  Burdy nr 1/2015. Będzie on wymagała delikatnego dostosowania do tego, co chcemy uzyskać, ale jest bardzo zbliżony.

Dokładną instrukcję jak pozyskać wykrój z Burdy znajdziecie w innym naszym wpisie o krojeniu i szyciu bluzki. Link do wpisu tutaj: szycie bluzki z wykroju z „Burdy”– to info dla osób, które nie pracowały nigdy z tego typu gazetami.

Przy określaniu rozmiaru weźcie pod uwagę, że płaszcz jest dość obszerny i nie zawyżajcie swojego rozmiaru.

Na zdjęciu poniżej znajdują się elementy, które trzeba odrysować z Burdy. Dodatkowo czerwoną linią skreśliłam elementy nam nie potrzebne, ich nie odrysowujemy. Jak zauważycie przód i tył płaszcza „odcięłam” z linia ich środków.

Pozyskać wykroju z Burdy możecie np.: za pomocą radełka odbijamy wykrój na szary papier. Wystarczy radełkiem przejechać po liniach wykroju na miękkim podłożu. Radełko zrobi małe dziurki w papierze wykroju oraz podłożonym pod nim szarym papierze. Normalnie po tej fazie wycinamy poszczególne elementy, ale pamiętacie my wykonujemy małe zmiany, a więc z wycięciem możecie się chwilę wstrzymać.

Na zdjęciu poniżej znajduje się konstrukcja kołnierza szalowego, którą należy przygotować samodzielnie. Może nie jest to najpopularniejszym model kołnierza, ale jest z pewnością najprostszy. Kolorem żółtym zaznaczyłam nasz przód płaszczyka (wyjątek jest zaszewka piersiowa, my jej nie mamy w wykroju z burdy, ale to nic nie szkodzi, konstrukcje kołnierza możemy bez przeszkód opracować).

Konstrukcja ta jest podyktowana według p. Zofii Hanus „Kulisy kroju i szycia”- z tego, co widzę w internecie pozycja ta w śród książek używanych jest dostępna do kupna. To propozycja dla osób, które chcą poznać trochę bardziej konstrukcję odzieży.

Konstrukcję rysujcie punkt po punkcie. Mi się udało, więc i Wam ona wyjdzie. Jedyne, co zmieniłam to wysokość punktu 3 i szerokość zapięcia z 2,5 na 3 cm (pkt 1-2).

1-2 = przedłużenie na zapięcie 3 cm
2-3 = 30 cm
4-5 = przedłużyć linie ramienia o 1 cm
4-6 = odmierzyć na linii ramienia 1 cm
Połączyć punkt 3 z punktem 5 i przedłużyć linię poza pkt 5.
Od pkt 5 odmierzamy 1/3 połowy obwodu szyi + 3 cm {obwód szyi odmierzamy z wykroju płaszczyka, u mnie wyszło 9 cm (1/3 (19, bo tyle ma podkrój mojego tyłu) + 3 cm} i nanosimy ten punkt na linii 3-5
Od pkt. 7 wyprowadzamy linię prostopadłą do linii 3-7
7-8 = 4 cm; połączyć podkrojem tyłu kołnierza pkt 6 z pkt. 8. Od pkt. 8 wyprowadzić linię prostopadłą (odcinek 6-8). Będzie to szerokość kołnierza =7 cm.
8-9 = 7 cm  (rysowanie tego punktu przedstawiłam na zdjęcie poniżej)
2-10 = 1,5 cm.
Narysować zewnętrzną linie kołnierza, łącząc punkty 9,10,3  (rysowanie tej linii przedstawiłam na drugim zdjęciu poniżej)
8-11 = 2,5 cm
9-12 =przedłużamy linię kołnierza o 0,5 cm; połączyć pkt. 12 z pkt 11
8-12 = przedłużyć dolną linie kołnierza o 0,5 cm; połączyć pkt. 12 z pktem 11
Od pkt. 1 do pkt. 14 odmierzyć na linii podkroju szyi 2,5 cm; od pktu 10 odmierzyć 5 cm, narysować linie cięcia spodu kołnierza.

Dla ułatwienia pdf z rysunkiem i opisem do druku, załączam tutaj.

W trakcie rysowania polecamy skorzystać  z linijki do patchworku. Sfotografowałam ją dla Was w momencie rysowania punktu 9, bo na tym etapie moim zdaniem mogły pojawić się wątpliwości.

Dodatkowo za pomocą krzywika krawieckiego lub np.: elastyczna miara do mierzenia krzywych nanosimy ładny łuk/kształt linii zewnętrznej kołnierza.

Teraz możemy wyciąć wszystkie elementy płaszcza z papieru  i sprawdzić czy kołnierz ładnie leży.

Jak pewne część z Was zauważyła, po wykonaniu konstrukcji kołnierza, nie zgadza się nam ramię (tylna część o 1 cm jest zbyt długa).  Odcinamy ten 1 cm, robimy to od strony podkroju szyi i łagodnym ługiem gubimy. [Jeśli znacie inny sprawdzony sposób na ten 1 cm to piszcie w komentarzach, bo szczerze to w książkach o konstrukcji żadnej informacji na ten temat nie znalazłam.]

Na przodzie proponuje nanieść jeszcze linię zewnętrznego kołnierza. Najlepiej jak sięga ona do ok 1/3 ramienia. U mnie jest ona trochę węższa, ponieważ zabrakłoby mi materiału na szerszy element. 🙂 – zdjęcie poniżej.

Ponieważ kołnierz będzie składał się z dwóch elementów musicie wyciąć z papieru także element  ze zdjęcia poniżej (zaznaczony na czerwono). Możecie go odrysować od przodu żakietu.

Po odrysowaniu przodu i tyłu płaszcza czas na rękaw. Nasz płaszcz będzie z długiem rękaw, ten z Burdy na krótszy rękaw, więc musimy wydłużyć do o ok 7 cm.

Sprawdźcie także długość płaszcza, my go skróciłyśmy o ok 10 cm względem oryginału

Warto wykonać przymiarkę, gdy upewnimy się, że papierowa wersja jest prawidłowa przechodzimy do wykrojenia elementów płaszcza z materiału. Wszędzie zapas na szwy dodałam 1,5 cm, a na linii dołu elementów 4 cm. Przy układaniu elementów pamiętajcie o ułożeniu ich zgodnie z nitką prostą. Jeśli temat nie jest Wam znany zajrzycie do wpisu bluzki, link zamieściłam powyżej.

Dodatkowo przy dodawaniu zapasu przy krawędziach, na elementach, które się zwężają ku dołowi lub rozszerzają, zapas dodaje się w specjalny sposób. Jeśli jesteście z nami już jakiś czas to pewnie już to wiecie, ale dla nowych czytelników załączam link do wpisu, gdzie znajdziecie przykład dodania właśnie takiego zapasu na krawędzi dołu rękawa: wpis jak uszyć sukienkę z dzianiny.

Jeśli element kołnierza wierzchniego mieści się Wam w całości (powinien, bo macie więcej materiału niż ja :)) to kroimy go w całości A-A1. Dodatkowo kroimy kieszenie o wymiarach 20 cm x 25,5 cm (z czego 20 cm to szerokość, a 25,5 cm to wysokość naszej kieszeni).

Zaraz zaczniemy szycie, ale najpierw podklejamy flizeliną zewnętrzną część kołnierza wkładem odzieżowym, albo flizeliną. Usztywni go to troszkę i sprawi, że będzie ładnie trzymał kształt.

Dodatkowo podklejamy paskiem flizeliny ramie przodu, aby wzmocnić szew ramienia, bo to przecież na nim trzyma się cały ciężar płaszcza. Można też podczas szycia wszyć w niego pasek silikonowy. Ja w tym projekcie podkleiłam ramie.

SZYCIE:

Materiał jest dość gruby, więc zdecydowałam się na użycie stopki z górnej transportem, aby materiał był równo podawany i nie sprawiał problemów podczas szycia. Montujemy, więc tą stopkę przy maszynie i na niej wykonujemy łączenia/ stebnowania itp

Przy jej zamontowaniu ważne, aby bolec stopki znajdował się nad śrubą mocującą igłę.

Najpierw potrzebujemy obrzucić na owerloku lub ściegiem owerlokowym krawędzie części elementów, które zaznaczyłam na zdjęciu poniżej kolorem. Jeśli Wasz materiał bardzo się strzępi to wtedy obrzucacie wszystkie krawędzie. Można też odpuścić części podkroju pachy i rękawa, obrzucić je później po wszyciu rękawa.

Przy obrzucaniu nie dopuszczajcie do rozciągnięcia krawędzi materiału podczas szycia.

Na owerloku jest to proste, bo mamy mechanizm różnicowy (zaraz napiszę jak z niego skorzystała). Jednak jak obrzucacie krawędzie na maszynie do szycia to wcześniej podklejcie je cieniutkim paskiem flizeliny, aby ta krawędź się nie porozciągała.

Przy obrzucaniu owerlokiem różnych krawędzi korzystamy z regulacji mechanizmu różnicowego, dzięki której krawędź po obrzuceniu leży zawsze płasko (nie jest porozciągana).

Ustawienie mojego mechanizmu: 1,2 na małych skosach, a przy większym, czyli, na podkroju pachy ustawienie 1,5. Oczywiście zależy ono od właściwości szytego materiału.

Po zabezpieczeniu krawędzi przechodzimy do łączenia elementów razem i zaczynamy od zszycia przodu i tyłu na linii ramienia. Potrzebujemy to poprzedzić wykonaniem delikatnego marszczenia na linii ramienia tyłu. Przeszywając samo ramie wzdłuż linii szycia maszyną z rozregulowanym naprężeniem nitki górnej (ustawienie np.: na 1), wykonując tylko jedno mocowanie. Następnie delikatnie ciągniemy za jedną z nitek i na niej powstaje zebranie (zmarszczenie) ramienia. Dopiero tak, przygotowane ramie jest gotowe do połączenia z przodem. Linia, na której należy wykonać zebranie to ten zygzak na ramieniu na rysunku poniżej.

Na zdjęciu poniżej widać jak delikatnie zebrane jest ramie mojego tyłu (lewe ramie delikatnie się marszczy). Po jego połączeniu i rozprasowaniu nie będzie to widoczne.

Ponieważ szew elementu przodu będziemy nacinać to proponuje zabezpieczyć to miejsce dodatkowo kawałkiem flizeliny z klejem (zielony prostokąt na zdjęciu poniżej).

Pewnie zastanawiacie się, gdzie kończy się ramie, (dokąd szyć), otóż kończymy szycie w punkcie zejścia się linii szycia ramienia oraz linii szycia kołnierza (patrz punkt styku linii czerwonej i czarnej- zdjęcie poniżej). Szyjemy w miejscu zaznaczonym czarna linią przerywaną.

Aby kołnierz się ułożył, potrzebujemy naciąć szew przodu tuż przy kołnierzu. Nacinamy do linii szycia.

Dopiero po takim nacięciu możemy zobaczyć efekt naszej pracy. Przód wygląda fajnie, potrzebujemy jeszcze tylko na tyle zszyć kołnierz.

Składamy kołnierz prawą do prawej i zszywamy 1,5 cm od krawędzi.

Następnie po rozprasowaniu szwu kołnierza, doszywamy go do podkroju tyłu.

Zszywamy precyzyjnie z i do punktu przy rozcięciu.

Tak prezentuje się spód kołnierza, po zszyciu.

Teraz możemy połączyć boki płaszcza, jednak najpierw wykonamy szlufki. W tym celu z resztek materiału kroimy dłuższy prostokąt o szerokości 6,5 cm. Zszywamy go na 1 cm, a następnie wywracamy na druga stronę. Długość szlufki nawiązuje do szerokości paska (zaplanujcie jego szerokość) i przygotujcie dłuższe szlufki. Szerokość mojego paska to 5 cm.

Gotowe szlufki wsuwamy w szew na wysokości, na której chcemy mieć pasek. U nas jest to talia.

Bok zszyty, więc przechodzimy do zszycia rękawów.

W tym, momencie wykonujemy przymiarkę i ustalamy miejsce naszycia kieszeni. Kieszonki mają zapas 1,5 cm poza górną krawędzią, która ma ok 5 cm.

Nasza kieszonka po naszyciu ma wymiar 17 cm x 19 cm.

Górną krawędź kieszeni składamy stroną prawą do prawej wzdłuż linii zapasu. To element znajdujący się nad czerwoną przerywaną linią(zdjęcie poniżej). Proponuje od lewej strony podkleić tą część kieszeni flizeliną. Zabezpieczy to krawędź kieszeni przed rozciąganiem się jej podczas użytkowania.

I przyszywamy tak złożoną kieszeń 1,5 cm od krawędzi po linii czarnej. Tym sposobem od razu wykończymy górną krawędź i przygotujemy kieszonkę do zaprasowania.

Zaprasowujemy krawędź kieszonki wzdłuż linii szycia, zobaczycie jak to przeszycie ułatwia Wam zaprasowanie, szczególnie pomocne na łukach.

Z lewej strony kieszonka już zaprasowana, gotowa do upięcie na płaszczu.

Kieszonkę zaprasowaną upinamy w zaplanowanym miejscu na płaszczu. Przyszywamy ją ściegiem prostym. Przy tej operacji wyjątkowo zmieniamy stopkę na uniwersalną, gdyż szyjemy bardzo blisko krawędzi. Linie przyszycia zaznaczyłam na zdjęciu poniżej.

Przyszywamy obie kieszenie.

Następnie przechodzimy do uszycia paska. Nasz po skrojeniu ma 150 cm i szerokość 13 cm. Po zszyciu gotowa szerokość paska to 5 cm.

Chcemy, aby linia szycia w pasku znajdowała się po środku paska. Zszywamy go standardowo zgodnie z założonym zapasem, szyjąc wzdłuż paska; zostawiając na środku otwór na jego wywrócenie na prawą stronę. Następnie szew rozprasowujemy i umieszczamy na środku paska. Dopiero teraz zszywamy końce paska, a następnie pasek wywracamy na prawą stronę. Po czym zaszywamy go ręcznie.

Po zaprasowaniu paska na prawej stronie przechodzimy do jego ozdobienia. Do tego celu wybrałyśmy ścieg potrójny stebnowy. Ustawienie maszyny na zdjęciu poniżej. Ten ścieg jest dosyć popularny, więc znajdziecie go w swojej maszynie

Szyje wzdłuż krawędzi paska.

Pasek i kieszonki na naszym płaszczu. 🙂

Powoli przechodzimy do wykończenia kołnierza. W tym celu łączymy kołnierz wierzchni, zszywamy go na środku (poniżej na zdjęciu kołnierz po zszyciu).

Następnie przypinamy go prawą stroną do prawej do naszego płaszcza. Zauważcie, że na zdjęciu poniżej zaznaczyłam dwie linie: fioletową, jest to linia krawędzi materiału, którą należy obrzucić owerlokiem lub ściegiem owerlokowym, natomiast czarną, zaznaczyłam linię przyszycia kołnierza, jednocześnie część linii doły płaszcza (jak się tej linii przyjrzycie to schodzi ona do boku przy dole płaszcza. To linia jego dołu i wykonałam ja 4 cm od krawędzi dołu). Taki sposób to moim zdaniem najłatwiejszy sposób wykończenia krawędzi dolnej na wysokości obłożenia, do tego jeszcze wrócę w dalszej części wpisu.

Po wywróceniu kołnierza na prawą stronę prezentuje się on tak.

Teraz proponuje przeszyć szew kołnierza, aby idealnie się układał. Chcemy, aby stebnówka ta była niewidoczna (to tylko pomocnicze przeszycie). Szyjemy po stronie spodniej kołnierza tylko na odcinku, gdzie ta linia będzie niewidoczna (patrz zdjęcie powyżej kolor niebieski). Szyjemy po stronie prawej materiały przez 3 warstwy (wierzchnia oraz obie warstwy szwu).

Szyjemy ściegiem prostym tak, aby przytrzymać szew.

Tutaj efekt tego podszycia. Zauważcie jak wierzchnia strona kołnierza jest „przeciągnięta” na spodnią, dzięki czemu patrząc z przodu na kołnierz nie widać krawędzi łączenia, bo została ona niejako przeciągnięta bardziej na stronę spodnią.

Teraz swobodnie możemy doszyć element obłożenia krawędzi podkroju tyłu. Przyszywamy ją identycznie jak część kołnierza do tyłu płaszcza. Szew również nacinamy!

Warto też pomyśleć o haczyku/tasiemce, aby móc swobodnie powiesić płaszcz. Wsuwamy go na tym etapie.

Na zdjęciu poniżej połowę jego już przyszyła, kolejna czeka na wszycie. Witać tam również końce tasiemki/haczyka.

Po doszyciu całego elementu, przymierzamy płaszcz. Trzeba sprawdzić czy wszystko ładnie leży. Małe przesunięcie może spowodować przeciąganie się płaszcza na tej linii, a tego oczywiście nie chcemy. Po pomyślnej kontroli pozostaje nam przytrzymanie szwu na wysokości ramienia, aby nic podczas użytkowania nam się nie przesuwało/odginało- linia szycia zaznaczona na zdjęciu poniżej. To podszycie proponuje wykonać ręcznie.

Na tą chwile kołnierz i krawędź odkładamy na bok, a przechodzimy do wszycia rękawów.

Upinamy rękaw upewniając się, że punkty kontrolne się spasowały (czerwone linie na zdjęciu poniżej). Szyjemy po rękawie, dzięki czemu jesteśmy wstanie uniknąć tworzenia się zakładek. Po wszyciu rękawów koniecznie robimy przymiarkę, sprawdzając czy ładnie się układają.

Od razu powiem, że rękaw był bardzo szeroki, a więc znacznie go zwęziłyśmy. Jednocześnie trzeba było zwęzić bok- linia szycia zaznaczona na zdjęciu poniżej.

Została nam do podwinięcia krawędź rękawów oraz dołu płaszczyka. Krawędzie obrzucamy, a następnie ściegiem krytym przytrzymujemy. Aby to wykonać najpierw zaprasowujemy krawędź materiału.

Następnie prawie całą krawędź zaginamy pod spód tak, aby tylko nieznacznie wystawała (patrz pierwsze i drugie zdjęcie poniżej). Ja podwinęłam odcinek o szerokości, jaką zaznaczyłam Wam na zdjęciu poniżej (żółtym kolorem).

Krawędź po podwinięciu wygląda tak.

Szyjemy ściegiem krytym wzdłuż tak przygotowanej krawędzi, ale najpierw napiszę, na co macie zwrócić uwagę przy szyciu i jak ustawić maszynę.

Ścieg ustawiamy na ścieg kryty.

I szyjemy wzdłuż krawędzi, którą podwijamy. Aby wykonać to właściwie należy zmniejszyć naprężenie nitki górnej o ok 2 względem standardowego. Szyjemy tak, aby tylko igła uderzająca najbardziej w lewo łapała złożenie materiału- patrzcie zdjęcie poniżej gdzie narysowałam ścieg.

Prowadnik ustawiłam tak, aby prowadzić go wzdłuż założonej krawędzi i aby igła uderzająca w lewo tylko lekko łapała złożony materiał.

Efekt po zszyciu.

Ponieważ ten ścieg w tej grubości materiału jest niewidoczny to również nim podszywamy kołnierz wierzchni do przodu płaszcza. Wykonujemy to analogicznie jak powyżej opisane podwinięcie. I płaszcz gotowy. 🙂