Dzianinowe sukienki są ostatnio bardzo modne i już chyba prawie każdy ma jakąś w swojej szafie. My mamy – dzianinowa sukienka z rękawem typu raglan – dla przypomnienia. 🙂 Po uszyciu własnej pomyślałyśmy, że fajnie by było uszyć dzianinową sukienkę dla małej dziewczynki i tak tez zrobiłyśmy. 🙂
Sukienka jest z tyłu zapisana na zamek, a na jej dole dodałyśmy kilka zakładek, aby się ładnie rozchodziła. Dla ożywienia naszyłyśmy jeszcze kolorową tasiemkę. W końcu to dla dziecka więc można. 🙂
Szablon do uszycia sukienki stworzycie na podstawie gotowych ubrań.
Do uszycia dzianinowej sukienki potrzebna jest dowolna maszyna do szycia, ja do tego projektu wybrałam maszynę JANOME 393 PROMO oraz JANOME 744D.
* Materiały potrzebne do uszycia sukienki:
a) dzianina: jej ilość zależy od rozmiaru i szerokości dzianiny. Ja na sukienkę dla 2 latki wykorzystałam 70 cm bieżących tkaniny.
b) flizelina kawałek do podklejenia obłożenia
c) ozdobna tasiemka- długość i szerokość zależy od rozmiaru sukienki. Potrzebna ona jest na zakrycie linii przyszycia falbany i wykończenia górnej krawędzi kieszonki. Ja wykorzystałam niecały metr tasiemki
d) zamek- jego długość zależy od rozmiaru sukienki u mnie ma on 20 cm
e) nici do szycia
* Przybory, akcesoria itp:
a) nożyczki – 1860-8.1/2″MUNDIAL
b) miara krawiecka uniwersalna -eti 105
c) szpilki -eti 118
d) igły do dzianin -eti 005
e) pisak samoznikajacy -eti 120
f) stopki:
– stopka do wszywania zamków JANOME 940290000 (pasująca do maszyn z chwytaczem wahadłowy), JANOME 829801002 (chwytacz rotacyjny),
– stopka do ściegu prostego JANOME 200125008 (pasująca do maszyn z chwytaczem wahadłowym), JANOME 200331009 (chwytacz rotacyjny)
-stopka do naszywania aplikacji i ściegów ozdobnych JANOME 200129002 (pasująca do maszyny z chwytaczem wahadłowy), JANOME 822804129 (chwytacz rotacyjny)
g) żelazko i deska do prasowania
PRZYGOTOWANIE I KROJENIE:
Nie dysponowałam sukienką z długim rękawem do odrysowania więc poradziłam sobie inaczej. 🙂
Ważna rzecz, jeśli panujemy uszyć sukienkę z grubszej dzianiny niż odrysowywana odzież to do odrysowywania wybieramy lekko większa odzież. Gdybyśmy tego nie uwzględnili to sukienka byłaby bardzo opięta lub nawet zbyt mała.
Przy odrysowywaniu staramy się zrobić to maksymalnie dokładnie. Odrysowujemy przód i tył (na zdjęciu poniżej pokazałam tylko przód).
Potrzebujemy odrysować również rękaw. Zaznaczcie miejsce gdzie przypada na nim szew i która część doszywana jest do przodu, a która do tyłu.
Przed przystąpieniem do wycinania elementów sukienki z dzianiny odcinamy dół papierowej formy sukienki. Ja odcięłam od dołu 10 cm i będzie to szerokość falbany dołu.
Po odcięciu dołu możemy zabierać się za wykrojenie elementów z dzianiny. Przód i tył układamy przy krawędzi złożenia dzianiny, aby były skrojone w całości. Na złożonej dzianinie układam również rękaw (środek rękawa równolegle do linii złożenia dzianiny/nitki prostej). Oznaczcie na rękawie, gdzie przypada szew i gdzie znajduje się przód, a gdzie tył.
Ważne: dzianina złożona jest równolegle do krajki, koniecznie tego dopilnujcie. Zapas na szwy wystarczy 1 cm, wyjątkiem jest krawędź dołu rękawa, tam proponuje dodać 3 cm.
Sukienka z tyłu ma zaplanowany zamek, a więc krojąc obłożenie uwzględnimy to, dzięki czemu będziemy mogli stworzyć estetyczną krawędź przy zamku. W tym celu składamy razem przód i tył obu form papierowych (zdjęcie poniżej). I rysujemy kształt przy krawędzi dekoltu oraz tyłu na linii wszycia zamka jak na zdjęciu poniżej. Szerokość obłożenia to ok połowa szerokości ramienia. Przed odcięciem elementów opiszcie je, w szczególności linie środka elementów.
Po odcięciu układamy je również na linii złożenia dzianiny, czyli kroimy je tak samo jak przód i tył sukienki. Zapasy dodajemy równie identyczne jak wcześniej czyli 1 cm.
Elementy obłożenia podklejamy flizeliną/klejonką do dzianin.
Potrzebujemy jeszcze skroić falbanę dołu. Ja odcięłam 10 cm linii dołu sukienki, więc teraz potrzebuje skroić pasek o szerokości 10 cm+ zapas (1 cm na doszycie falbany + 3 cm na wykończenie jej przy krawędzi). Kroje dwa paski o szerokości 14 cm i długości ok 1,5* długość elementy przodu (można też skroić jeden dłuższy). Dzięki czemu będziemy mieć nadmiar na zebranie go w zakładki. U mnie przód ma długość 38 cm, po przemnożeniu go razy 1,5 wychodzi mi 57 cm, dodaje zapas na szwy i kroję dwa prostokąty o długości 59 cm.
Dodatkowo z podszewki kroimy pasek o szerokości 6 cm i długości zamka, który wykorzystamy jako element pod zamek (6 cm x 20 cm).
Zdecydowałyśmy się również na kieszonkę. Proponuje przygotować jej kształt w sztywnej tekturce. Następnie dodać przy krojeniu zapas na szew (górna krawędź 2 cm, pozostała 1,5 cm przy grubych dzianinach/ 1 cm przy cienkich). Moja dzianina jest raczej grubsza, a więc kroje 1,5 cm.
Tekturkę zostawiamy, przyda się nam ona przy fazie zaprasowywania jej krawędzi.
SZYCIE:
Szyjemy z dzianiny, a więc łączymy elementy na owerloku (jeśli nim nie dysponujecie to połączcie elementy na maszynie wieloczynnościowej ściegiem owerlokowym szyjąc 1 cm od krawędzi, następnie nadmiar dzianiny przy krawędzi odcinamy).
Przy szyciu na maszynie wieloczynnościowej zmieńcie igłę na igłę do dzianin, aby przypadkiem nie uszkodzić delikatnych włókien dzianiny.
Moja kolejność szycia będzie przy tym wpisie inna niż Wam zaproponuje, chciałyśmy zobaczyć sukienkę w całości i dopiero wtedy zdecydować czy wszywamy zamek, naszywamy kieszonkę, stąd taka kolejność. Wy zacznijcie od naszycia kieszonki na przód, następnie po połączeniu ramion wszywacie zamek, reszta już bez zmian.
A tutaj kolejność według której ja szyłam.
Zszywamy przód i tył sukienki (ramiona i boki), rękawy, pasek na dole oraz obłożenie- wszystkie linie zaznaczone na zdjęciu poniżej.
Teraz przechodzimy do upięcia paska dołu. W tym celu dzielę go na równe odcinki w zależności od ilości zakładek. U mnie jest ich 5, a więc odcinek przodu dzielę przez 6.
Moje wyliczenie: 57 cm (59 cm po zszyciu daje 57 cm)/6 = 9,5 cm to odcinek, w którym tworzymy zakładkę. Teraz potrzebuje znać jej głębokość. Od wymiary paska 57 cm odejmuje wymiar dołu sukienki u mnie po zszyciu to odcinek 35 cm. Czyli 57 cm – 35 cm = 22 cm, wymiar ten dzielę przez 6, bo 5 zakładek na przodzie plus 1 na szwie bocznym. Czyli 22 cm / 6 = 3,66 cm to głębokość każdej zakładki. Przód i tył mają takie same odcinki, a więc te same wyliczenia dotyczą tyłu.
Na zdjęciu poniżej zakładki w zaplanowanych miejscach już upięte do sukienki.
Doszywamy dół na owerloku.
A tutaj już falbana po doszyciu.
Upinamy teraz rękaw i przyszywamy go. Cały czas szyjąc owerlokiem lub ściegiem owerlokowym. Pamiętacie jak pisałam, aby zaznaczyć gdzie znajduje się przód, a gdzie tył rękawa? Zwróćcie na to uwagę przy upinaniu. Nadmiar rękawa zbieramy przy szwie ramieniowym.
Sukienka z doszytymi rękawami. Teraz podwijamy krawędzie do środka zgodnie z zapasem (u mnie to 3 cm). Podwijamy rękawki i dół sukienki.
Rękawek wykańczamy ściegiem dekoracyjnym (koniecznie elastycznym) np.: ściegiem owerlokowym maszyny do szycia. Ustawienia mojej maszyny na zdjęciu poniżej. Przy maszynie montujemy odpowiednią stopkę, proponuje wykonać to podwinięcie na stopce do naszywania aplikacji i ściegów ozdobnych. Koniecznie trzeba również zmienić igłę na igłę do dzianin, aby przypadkiem nie uszkodzić dzianiny.
A tutaj już szyje. Rękawek jest malutki, ale wszystko się udało.
Gotowy rękaw prezentuje się naprawdę ładnie.
Dół proponuje wykończyć ściegiem prostym szyjąc nitką w kolorze dzianiny. Do tego najlepsza będzie stopka do ściegu prostego, dzianina nie będzie wciągana w płytkę ściegową, jest lepiej przytrzymana przez stopkę.
Linie łączenia dołu sukienki zakryjemy tasiemką. Upinamy ją gęsto szpilkami na linii dołu oraz góry. Przyszywamy ją ściegiem prostym szyjąc tuż przy krawędziach (przyszyłam ją szyjąc stopką do naszywania aplikacji i ściegów ozdobnych).
Taką samą tasiemkę przyszywamy przy górnej krawędzi kieszonki.
Teraz przejdę do wykończenia dekoltu. W tym celu na obłożeniu tyłu rysuje linię na środku elementu i równolegle od niej po obu stronach w takiej odległości względem siebie w jakiej chcemy, aby nasz zamek był widoczny. U mnie to 1 cm.
Tak przygotowane obłożenie upinam do dekoltu sukienki stroną prawą do prawej. Teraz na maszynie do szycia, szyjąc stopką do ściegu prostego przyszywamy obłożenie. Szyjemy 1 cm od krawędzi, a następnie przechodząc na tyle w narysowaną linię „zamka” (linia przerywana na zdjęciu poniżej). Wszystko to wykonujemy za jednym razem, wykonując przy tym obroty na igle w miejscach zmiany kierunku.
Miejsce gdzie wszyjemy zamek rozcinamy tworząc na dole mały „trójkącik”. Szew na łukach nacinamy i odcinamy narożniki. Wszystko zaznaczyłam na zdjęciu poniżej.
Góra sukienki po wywróceniu jej na prawą stronę powinna prezentować się jak na zdjęciu poniżej. Jeśli gdzieś się nie układa to należy naciąć szew w tym miejscu, aż do uzyskania pożądanego efektu na całej linii dekoltu.
Teraz potrzebujemy przygotować element pod zamek. W tym celu składamy prawą do prawej pasek i zszywamy go przy obu krawędziach jak na zdjęciu poniżej.
Następnie wycieniowujemy narożnik i wywracamy na prawą stronę. Pozostały niewykończony bok obrzucamy.
Do tak przygotowanego elementu doszywamy zamek z jednej strony.
Zamek teraz możemy przypiąć do sukienki. Jedną stronę dopinamy z podłożeniem, drugą bez!
Przyszywamy zamek szyjąc stopkę do wszywania zamków (dzięki której można szyć blisko zamka). Przyszywamy zamek z lewej (z elementem) i prawej (sam zamek) strony, dopiero na samym końcu układamy element pod zamkiem, aby leżał płasko i wykonujemy mocowanie na najkrótszym boku.
Na zdjęciu poniżej zamek po wszyciu i już z wykonaną stebnówką przy dekolcie (to ścieg prosty wykonany stopką do ściegu prostego- zdjęcie poniżej). Dzięki temu przeszyciu obłożenia leży właściwie.
Pozostaje nam ostatnie zadanie tj. przyszycie kieszonki. Zwlekałam z nią do samego końca, ponieważ chciałam idealnie wyznaczyć jej miejsce na sukience.
Najpierw naszywamy ozdobną tasiemkę na kieszonkę, następnie zaprasowujemy krawędzie kiszonki pod spód na tekturce (dzięki niej łatwo uzyskać ładne łuki). Tak przygotowaną kieszonkę upinamy do sukienki.
Przyszywamy ją szyjąc ściegiem prostym, stopką do naszywania aplikacji i ściegów ozdobnych.
Sukienka gotowa. 🙂
Nigdy nie wykańczałam rękawków ściegiem owerlokowym, ale widzę, że bardzo ładnie to wygląda.
zgadza się. Dodatkowo ścieg ten jest elastyczny więc można go wykorzystywać w dowolnym materiale.
Sukieneczka elegancka….pomyślałam o takiej dla siebie w rozmiarze 36…czy znajdję gdzieś w archiwum bloga coś podobnego? Byłabym BARDZO uradowana bo przyznam, że jestem naprawdę początkująca w szyciu a z Pani radami wszystko sie udaje…
Sukienka ta powstaje przez odrysowanie gotowej odzieży, więc można ją wykonać w dowolnym rozmiarze.
Dodatkowo proponuje zajrzeć do innego modelu sukienki: https://etiblog.com.pl/sukienka-dzianinowa-z-rekawem-typu-raglan-szycie-krok-po-kroku-opis-jak-przygotowac-wykroj/
Wszystko pieknie,tylko troche od d… strony,najpierw naszywamy kieszonke,zeby potem nie kombinowac ze szpilkami i nie manewrowac gotowa sukienka,no i zamek doszylabym do surowego rozciecia w plecach i wtedy dopiero odszyla oblozeniem,zeby bylo jak nalezy,pozdrawiam
Co do kieszonki to zgadza się, że łatwiej ją przyszyć na początku. Jednak pomysł na nią powstał pod sam koniec, w pierwszej wersji miała to być minimalistyczna wersja sukienki, jednak doszłyśmy do wniosku, że z kieszonką prezentuje się ona korzystniej.
Sposobów wszywania zamka jest kilka, a ten który przedstawiłam jest moim zdaniem łatwiejszy dla osób początkujących i zawsze wyjdzie, czego nie mogę powiedzieć o doszywaniu go do surowego rozcięcia i wszywaniu go po raz pierwszy w życiu. pozdrawiam